Segue a catarata de situacións inverosímiles e, pretendidamente, hilarantes. Os protagonistas enfrontan unha teteira automática. Mentras o ordenador central da nave atende a teteira, non pode atender á súa defensa e son capturados.
Un planeta é condeado porque os seus habitantes teñen mais zapaterías da conta.
Outra nave espacial que leva novecientos años esperando a arrincar, etc.
En canto ao restaurante que da título á novela está situado no fin DO TEMPO DO UNIVERSO. Os seus clientes son transportados ata o preciso instante en que termina o universo para observar ese, suponse, grandioso espectáculo.
Outro planeta elabora un plan para desfacerse dos seus habitantes mais inuteis: peluqueiros e executivos de grao medio, enviandoos ao espacio exterior. Estes resultan ser ao final os primeiros poboadores do planeta Terra.
Enerxía de improbabilidade infinita, campo do problema de outro, etc.
Humor inglés e situacións disparatadas, de novo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario