Esta novela é considerada por algúns críticos como de ciencia ficción, aínda que esto resulta algo forzado xa que non ten propiamente elementos científicos. O certo é que se trata dunha distopía, novela situada nun futuro indesexable, con perda de libertade e democracia. Ao igual que en Fahrenheit 451, unha das cousas que está prohibida é a lectura. Da mesma autora, temos neste blogue Oryx y Crake, distópica tamén pero máis científica. Porén, esta novela gañou o Premio Arthur C.Clarke á mellor opera prima de ciencia ficción de 1987.
Nun futuro situado a finais do século XX, os Estados Unidos convertíronse nunha dictadura relixiosa cristiana e puritana. Tódalas demáis confesións están prohibidas e castigadas coa morte. Ao igual que 1984 de Orwell, o estado mantén unha guerra fantasma da que se ten poucas noticias e que xustifica boa parte das restriccións das libertades.
A obra relata a situación dunha muller (a criada) e, por extensión, de todas as mulleres. As mulleres son obxectos clasificados en categorías en función das súas capacidades reproductoras. Así temos: Tías, Esposas, Criadas, Marthas, Econoesposas e Nonmulleres. A función das Criadas é seren fecundadas polos homes de certa relevancia social no réxime, chamados Comandantes, e cuias Esposas non teñen, pola idade ou por naturaleza, esta capacidade. No límite da cosificación, as Criadas perden o seu nome e chámanse Defred, Deglen,... segundo pertenzan ao Comandante Fred ou Glen.
Como en 1984, Fahrenheit 451 ou Un mundo feliz, os problemas veñen cando a alguén se lle da por pensar e facerse preguntas. A resposta do réxime é sempre a mesma: ou se pode reeducar ou se elimina. Neste caso, a eliminación chámase salvación.
No hay comentarios:
Publicar un comentario