Aelita

Novela do escritor ruso Alexéi Nikolaievich Tolstói (1883-1945), publicada en 1923. Alexéi Tolstói é sobriño do grande novelista ruso Lev (ou León) Tolstói, autor, entre outras, das novelas Guerra e Paz e Ana Karénina. Os Tolstói eran unha familia rica e pertencente a nobleza rusa, sin embargo, o xove Alexéi era, máis ben, de ideoloxía socialista ou, a lo menos, de esquerda. Aínda así, foi crítico coa revolución comunista soviética de 1917 e, en 1918 exiliouse en París. En 1923 volveu a Rusia e aceptou o réxime soviético. Esta novela corresponde, por tanto, ao momento ideolóxico de aproximación á ortodoxia comunista.
A novela narra o viaxe a Marte de dous rusos de Petersburgo. Alí atoparanse cunha civilización decadente de marcianos. Un dos dous encabezará unha revolución, mentres que o outro, máis escéptico, namórase da filla do dictador marciano. Aelita. Nen a revolución nen os amores parecen ter moito futuro.
Este autor é considerado o cumio da ciencia ficción soviética.

É interesante como resolve o autor o non pequeno problema da viaxe. O enxeñeiro Loss (un dos dous que viaxa) descubriu un mineral capaz de aportar unha enerxía ilimitada. Por outra banda, a teoría da relatividad xeral de Einstein, recentemente proposta, foi utilizada polo autor para facer que, mentres que para a terra pasan anos, a bordo da nave interplanetaria so pasan unhas horas.
A novela foi levada oa cine en 1924. Trátase dunha película muda. O cartel da película é moi indicativa do estilo e sabor da mesma: