28/6/17

Los propios dioses

Novela de Isaac Asimov, (Rusia, 1920-EEUU, 1992), publicada en 1972 e gañadora dos premios Nébula, de 1972 e Hugo e Locus, de 1973.
O título corresponde a unha cita que o autor alemán Firedrich Schiller (1759-1805) pon en boca da heroína francesa Jeanne d'Arc (Xoana de Arco) no seu drama A doncela de Orleans: "Contra a estupidez, os propios deuses loitan en van."
Foi a primeira novela de Asimov premiada con algún dos premios máis importantes da literatura de ciencia ficción. Posteriormente recibiría premios de carácter retroactivo pola súa serie das Fundacións.

Isaac Asimov especula nesta novela coa posibilidade de existencia dos universos paralelos. Propón que estes universo terían, posiblemente, diferentes valores das constantes básicas da naturaleza (xa sabes: h, e, G, K, etc.). En particular, habería un valor diferente da forza nuclear. Cómpre ter en conta que nos anos 60, 70 e 80 do século XX, a interacción nuclear forte estaba a ser comprendida, estudiada e establecida, polo tanto, o asunto era moi novedoso e válido para a imaxinación dos autores de CF.

Na primeira parte da novela, que se desenvolve na Terra, presenta como o universo paralelo (parauniverso) entra en contaco co noso. Unha vez aceptado e comprendido esto, ten lugar un espectacular achádego científico e tecnolóxico e, tamén, unha historia de rivalidades entre os científicos. A segunda parte desenvólvese no parauniverso. Asimov concibe, non so un planeta alleo, senón todo un universo con leis naturais, seres e formas de pensar e vivir radicalmente diferentes das nosas, pero con unha brillante coherencia interna. A terceira parte desenvólvese na Lúa e supón a resolución final do conflicto.

Nesta novela, Asimov reserva para algunhas personaxes femininas un papel máis relevante que en toda a sú producción anterior. Vamos mellorando.

Por outra banda, a novela goza do personal estilo de Asimov, ameno, con gran sentido do ritmo, introducindo con sabiduría adecuados golpes de efecto e mantendo, sempre, a atención do lector. Ademáis, co máximo respecto posible pola ciencia e tratando de facela verosímil dentro do que non deixa de ser unha especulación imaxinativa. De feito, na primeira parte recibimos unha pequena lección sobre a interacción nuclear e a estabilidade dos núcleos dos átomos.

Disponible en internet aquí.

No hay comentarios:

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...