18/4/13

La homeopatía ¡vaya timo!

O autor deste libro, Victor-Javier Sanz é médico cardiólogo e foi vicepresidente de SAPC (Sociedade para o Avance do Pensamento Crítico), sociedade que edita esta colección (¡Vaya timo!) en colaboración coa editorial Laetoli. Este o o duodécimo volume da colección.

A homeopatía, fundada polo médico alemán do século XVII Samuel Hahnemann, parte de dous principios fundamentais. En primeiro lugar di que o mesmo que causa a enfermidade a cura. (Similia similibus curantur: o similar cura ao similar). En segundo lugar, a eficacia dos remedios homeopáticos crece canto máis diluídos estean. Ademais, todo adornado coa dinamización e a memoria da auga.
O Dr. Sanz explica e analisa a teoría e práctica homeopática e os ensaios clínicos que, presuntamente, a apoian. Esta práctica, di, naceu nunha época na que a meirande parte dos coñecementos biolóxicos, químicos, xenéticos, anatómicos, fisiolóxicos e patolóxicos actuais estaban por descubrirse. A ciencia médica aínda falaba dos "principios ou forzas vitais" e do equilibrio entre forzas ou humores naturais. Neste sentido, Sanz sostén que a homeopatía e herdeira da tradición escolástica na que a fe prevalece sobre a razón. A homeopatía non so é unha pseudociencia, senón que é a raiña das psudociencias: maxia en estado puro.

O autor desmonta todos os presuntos éxitos desta práctica, descubrindo os erros ou falacias nos estudos clínicos en que dicen basearse e, sobre todo, explica as inconsistencias ou, directamente, barbaridades que propón a homeopatía.

É moi interesante a cita que fai de Steven Weinberg premio Nobel de Física de 1979, do que temos este libro neste blogue,  respeto a maxias, pseudociencias e charlatanerías:

Supoñamos que unha revista médica publica dous artigos que informan da curación da escrófula: un mediante a inxestión de sopa de polo e o outro tocando a man dun rei, ámbolos dous apoiados por sólidos estudos estatísticos. Calquera científico tería a seguinte actitude: respecto á sopa de polo se sorprendería e reservaría a súa opinión ata que estudos independentes o confiramaran e outros estudos mostraran o mecanismo de acción. Respecto a tocar a man dun rei todos se mostrarían escépticos sospeitando graves erros no estudo ou, seguramente, un fraude.
...
O mesmo en tódalas ciencias... Non prestariamos moita atención a unha hipótese sobre a superconductividade que non se explicara en termos de electróns, fotóns e núcleos... Esta actitude proporciona un filtro útil que aforra aos científicos unha perda de tempo en ideas que non son dignas de ser tidas en conta. (El sueño de una teoría final, Crítica, Barcelona, 1994).

Pois eso.

Disponible na biblioteca do IES de Teis

Por se queres ler máis sobre a homeopatía.

Páxina dunha médica homeópata, para ter a outra versión.

6 comentarios:

Anónimo dijo...

"La homeopatía ¡vaya timo!" ha sido un libro que me ha hecho aprender muchas cosas. El libro habla de las distintas críticas que redacta el médico y autor del libro Víctor-Javier Sanz. Me parece de gran importancia que el autor de este libro sea un médico pues estos están en total desacuerdo con los métodos de la homeopatía. Sin embargo si el autor fuera un homeópata, el libro carecería de críticas y sobrarían los halagos. Mucha gente cree en los remedios homeopáticos pues está claro que muchas veces pueden resolver enfermedades de un modo natural, pero es cierto que es una pseudociencia y carece de explicaciones científicas. "La homeopatía ¡vaya timo!" habla de su princical creador Hahnemann quien a finales del siglo XVIII y tras unas demostraciones nada científicas, inventa la homeopatía. A partir de ahí se hablará de la memoria del agua, de las disoluciones infinitesimales, sus peligros... En mi opinión merece la pena leer este libro pese a que tiene muchos datos.
JAVIER PÉRZ MAYA-2º BACHILLERATO.

Anónimo dijo...

La homeopatía ¡Vaya timo! me pareció un libro muy interesante y bastante fácil de leer ya que se te hace entretenido por que el autor escribe con claridad.
En el libro el autor y médico Víctor-Javier Sanz desenmascara la homeopatía haciendo críticas sobre ella ya que los homeópatas nunca demuestran nada científicamente. El autor nos habla de Samuel Hahnemann el principal creador de la homeopatía.En el libro por decirlo de alguna manera nos hace una diferencia entre la medicina científica y los engaños de la pseudociencia.
Creo que el libro se hace ameno por que el autor mete algo de gracia en todo el tema y recomiendo leer este libro por que resuelve varias dudas que solemos tener.
MARLÈNE fIGUEROA NAVEIRA

Anónimo dijo...

El hecho de decantarme por la elección de este libro se debe a su punto crítico en profundidad. Empezando por el tema, he de decir que siempre he encontrado interesante todo aquello relacionado con las ciencias, y más todavía si es un tema tan controvertido como la homeopatía. Se reclama mordazmente en toda la lectura que la homeopatía no es una ciencia probada empíricamente y se recalca vez tras vez su naturaleza engañosa además de probar y ejemplificar de manera abundante y concisa. Quizás pueda dificultar la lectura la larga cantidad de dichas pruebas y trabajos que con los que apoya su opinión mas en todo caso, me alegro de que haya un libro tan completo acerca de este tipo de temas que se encuentran a la orden del día conforme a lo que ‘’soluciones’’ médicas se refiere.
Sinceramente espero que este libro pueda servir y sirva a muchas personas a encontrar la cruda realidad acerca de esta pseudociencia que tanta importancia cobra en estos tiempos y dejen por así de ser imprudentes cerebros que juegan con su vida y la de los suyos.
Es por todo esto, por lo que lo recomiendo indudablemente.

Diego Guisande Álvarez 2º Bachillerato B

JGRCrane dijo...

Javier González Ricarte
2º Bachillerato

¿Por qué la homeopatía carece de sentido? Esta pseudociencia predica principios totalmente irracionales e incoherentes. Esta se aprovecha de enfermos crónicos o terminales, los cuales tienen tratamiento pero no una cura definitiva, véase el cáncer, la diabetes..., vendiéndoles una curación milagrosa. Algunos de estos enfermos incluso podrían empeorar al cambiar las pautas de su médico oficial y optar por un remedio homeopático.

Siguiendo con el tema de los medicamentos homeopáticos, estos carecerían de todo sentido al estar tan extremamente diluidos que no habría ni un sólo átomo que pudiera reaccionar ( sería como diluir una aspira en Vigo e ir a recoger la disolución a los EE.UU ).

Lo que considero más rechinante en esta farsa, es la creencia de que lo que provoca una enfermedad también la curaría. Por ejemplo: para que un diabético se curase, se le debería dar azúcar en altas cantidades. El peligro de esta afirmación es que los niveles altos de azúcar en sangre, podrían llegar a crear una retinopatía diabética ( pudiendo llegar incluso a quedar ciego el paciente ), a la que estos iluminados denominarían ¨enfermedad artificial¨, algo claramente estúpido.

En resumen, muy buen libro para promover el pensamiento crítico y no dejarnos engañar.

Anónimo dijo...

Mauro Santiago Docío 4° ESO A
Este libro escrito por el crítico y médico Víctor-Javier Sanz es una crítica hacia la homeopatía.
Es un libro un tanto difícil para su lectura debido a sus numerosos tecnicismos y su vocabulario complejo necesario para explicar las mil y una mentiras de esta pseudociencia.
El autor desmiente cada una de las teorías y/o procedimientos de científicos como: su creador, Hahnemann;Harin,Roy,Benveniste,etc de forma que estas quedan sin credibilidad al explicar cada uno de los diferentes "éxitos" de la homeopatía que, a continuación de estas explicaciones, desmiente acompañado de críticas y argumentos de científicos y hechos alopáticos.
Es una obra que busca desmentir una pseudociencia concienciando a los lectores de sus mentiras y a la vez de sus posibles peligros. Para hacernos ver que comprendemos lo que leemos, el autor cuenta algún que otro "homeochiste".
En resumen, un libro que desmiente la homeopatía como ciencia y conciencia a los lectores de la invalidez de sus procesos tales como la "memoria del agua",oscilococo fantasma,"similia similitud",etc.

Anónimo dijo...

Xián García Troncoso
4ºESO
Este libro lo escogí debido a que el tema me interesaba, ya que de cierta forma consideraba algo real la homeopatía, es una crítica muy buena, ya que desmonta sus principios con unos argumentos muy buenos, dándole un toque de humor con los ''chistes homeopáticos''.
Tiene un fallo, usa un vocabulario bastante técnico, y tiene cierta dificultad entender bastantes cosas, por lo que hace estar en una sola página bastante tiempo para poder entenderlo, ya que si sigues hacia adelante, entiendes menos, debido a que para defender algunos argumentos tiene que utilizar cosas que se explicaron antes, al principio del libro también consideraba un poco irrespetuoso al narrador, ya que se dirige a Hahnemann de forma un poco despectiva, pero a medida que se va avanzando se nota que no es así.
El libro me gustó, porque me informe más del tema y me hizo replantear mi forma de pensar y es muy crítico, espero que a más gente le sirva de ayuda para elegir por que medicina se deja llevar, ya que puede jugarse la vida, pero cada uno es libre de elegir.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...